1.vretende en zuigende insekten
In dit overzicht staan zowel biologische middelen als chemische middelen. De werking van biologische middelen hoeven niet onder te doen voor de chemische. Verstandig is bij de biologische middelen de behandeling vaker te herhalen voor een goed resultaat.
Aardappeltopluis
Aardbeibloesemkever
Aardvlooien (kevers)
Anjermot
Appelbladroller
Appelbladvlo
Appelbloedluis
Appelglasvlinder
Appelzaagwesp
Bastaardsatijnvlinder
Bessenbladwesp
Bessenbloedblaarluis
Beukenbladluis
Bladluis (groentegewassen)
Bladluis (sierteelt en kas en binnenshuis)
Bladmineerder
Bladroller
Bloedblaarluis
Bloedcicaden
Bloedluis / wollige bloedluis
Bramengalmijt
Buxus bladvlo
Buxusmot
Buxustopmijt
Cicaden (sierteelt)
Coloradokever
Coniferenspint
Dopluis in moestuin en fruittuin
Dopluis in siertuin en binnen
Druivenviltmijt
Elzenbladvlo
Elzenbladwesp
Elzencicaden
Elzenhaantje
Emelten in gazon
Engerlingen (in gazon)
Erwtenkever
Frambozenkever
Fruitmot
Galmijt
Galmijt op druiven
Galwesp
Gegroefde lapsnuitkever
Gestippelde houtvlinder
Grijze kamperfoelieluis
Groene perzikluis
Hazelnootboorder
Japanse vlieg
Kattenstaart aardvlo
Kevers
Knollebladwesp
Kommaschildluis
Koolgalmug
Koolvlieg ( larve )
Koolwitje (rups)
Lapsnuitkever
Laurierbladvlo
Leliehaantje
Liguster pijlstaartvlinder
Ligustertrips
Lindebladwesp
Lindegalmijt
Melige koolluis
Melige pruimenluis
Mineervlieg
Nematoden
Netwants
Okkernootviltmijt
Perenbladvlo
Perengalmug
Perenpokziekte
Plataanvouwmijnmot
Preimot
Preivlieg
Pruimengalmijt
Pruimenmot
Pulvinale dopluis
Rhodondendronwants
Ringelrups
Rozenbladwesp
Rozencicaden
Rozenluizen
Rupsen
Salomonszegelwesp
Schildluis
Schuimcicade
Seringenmotje
Snuitkever
Sparrenluis
Spinselmot
Spint
Spoorcicade
Spuugbeestje
Takluis
Taxuskever
Trips
Uienvlieg
Veenmollen
Voorjaarsuil
Vuilboomluis
Vuurwants
Wantsen in groente
Wantsen in sierteelt
Wilgenhaantje
Wilgenhoutrups
Wintervlinder
Witte vlieg (moestuin)
Witte vlieg (siertuin en binnenshuis)
Wollige dopluis
Wolluis
Wortelvlieg
Zwarte bonenluis
WILGENHAANTJE
Zowel de larven als de volwassen kevers eten in groepen van het blad van de wilg. Waar de beestjes hebben gegeten ontstaan bruine, verdorde plekken op het blad. De larven zijn ongeveer een halve cm groot en zijn zwart aan de bovenzijde en geel aan de onderzijde. De kevers zijn te herkennen aan de gestippeld bronskleurig of wit gevlekt (20-stippelwilgenhaantje) en zijn iets kleiner dan de larven. Het wilgenhaantje kan voornamelijk op jonge bomen schade veroorzaken.
